Podróż z chomikiem - wskazówki

Bądź przygotowany na transport chomika
Czasem może się zdarzyć, że będziemy musieli zawieźć chomika do weterynarza, oddać go komuś pod opiekę, czy nawet przygotować go na przeprowadzkę właściciela do nowego domu. Na szczęście przenoszenie chomików można bezpiecznie zorganizować. Jeśli dobrze zabezpieczymy gryzonia na czas transportu, oszczędzimy i sobie, i chomikowi większych stresów.

Najlepszy transporter to taki, który całkowicie uniemożliwia ucieczkę zwierzęcia. Więc przy zakupie wyposażenia zakupmy od razu specjalny transporter, mini-terrarium. Wybierzmy taki, który jest wytworzony cały z plastiku, nie korzystajmy z klatek bądź kartonów. Przez pręty chomik będzie wystawiony na kontakt z przedmiotami, które nie będą zapewniały mu prywatności potrzebnej mu w tym czasie, a karton może zostać z łatwością przegryziony.

Transporter oczywiście może być mniejszy niż klatka, w której zwykle trzymamy chomika, ponieważ maluch będzie umieszczony w nim tylko na niedługi czas. Taki pojemnik powinien mieć właściwą wentylację, zapewnioną poprzez perforowaną przykrywkę/drzwiczki. Jeśli Twój chomik jest mistrzem ucieczek, powinno się transporter zabezpieczyć obciążając zamknięcie czymś ciężkim czy przewiązać sznurkiem, gumką na czas transportu.

Chomik przygotowany do wyjazdu

Jeśli zabieramy chomika do weterynarza, zabezpieczmy pojemnik tak, by u specjalisty nie mieć problemów z otwarciem i posługiwaniem się nim. Pozwólmy weterynarzowi chomika wyciągnąć/wziąć dopiero w pomieszczeniu, w którym ma przebiegać badanie i upewnijmy się, że drzwi do gabinetu są zamknięte. Różnie bywa - chomik może uciec, więc zawsze warto się zabezpieczyć.

Porady na dłuższy wyjazd
Jeśli wybieramy się na wakacje i nie możemy zabrać ze sobą zwierzaka, musimy wziąć pod uwagę na ile mamy zamiar wyjechać i jak długo chomik pozostanie bez opieki człowieka.
W momencie wyjazdu na 3-4 dni możemy chomika zostawić samego. W dniu wyjazdu wymieńmy trociny, umyjmy toaletę malucha, wymieńmy wodę na świeżą, uzupełnijmy pokarm, zostawmy kawałek świeżego jedzonka jeśli wiemy, że chomik nie zabiera go zwykle do domku.
Jeśli wyjeżdżamy na dłużej, a nie mamy możliwości wziąć gryzonia ze sobą, oddajmy go pod opiekę osobie kompetentnej, najlepiej dorosłej: dziadkom, doświadczonemu w obchodzeniu się z chomikami przyjacielowi, sąsiadom. Wcześniej oczywiście też wymieńmy trociny, wodę, karmę, by tymczasowy opiekun miał jak najmniej obowiązków. Jeśli opiekun nie ma doświadczenia, poinstruujmy go dokładnie jak ma się obchodzić z naszym pupilem. Najlepiej zróbmy listę tego, co można i nie można robić z chomikiem, co i kiedy należy mu wymieniać, myć, podawać do jedzenia.
Wybierając opiekuna, wybierajmy tylko tego, który nie ma większych zwierząt: psa czy kota. Nawet, jeśli jednocześnie ta osoba posiada i gryzonie, i większego zwierzaka, i wydaje nam się, że skoro innym gryzoniom nic nie jest, to i nasz chomik będzie się czuł dobrze, to jesteśmy w błędzie. Otóż chomika będzie stresował nawet zapach innego zwierzęcia, nie mówiąc o odgłosach, które może wydawać. Ograniczmy całkowicie jego kontakt z innymi zwierzętami.
Tymczasowego opiekuna nauczmy, jak oswoić chomika ze sobą, jak go chwytać, jak dużo dawać jedzenia, jak czyścić klatkę i akcesoria. Zostawmy listę i dokładnie podkreślmy czego nie można gryzoniowi robić/dawać. Oprócz tego podajmy tej osobie(jeśli nie posiada) swój numer telefonu oraz, na wszelki wypadek, numer kontaktowy do zaufanego weterynarza.

WAŻNE:

• transportujmy chomika tylko w specjalnie przeznaczonych do tego pojemnikach
• nie przenośmy chomika w słoiku (kartonie, torebce, pudełku plastikowym/drewnianym nieprzeznaczonym do transportu) zwłaszcza takim bez otworów wentylacyjnych
• do transportera włóżmy używane trociny chomika, jedzonko i świeży kawałek owocu
• nie trzymajmy długo chomika w małym transporterze. Biorąc go na dłuższy wyjazd, weźmy też klatkę z wyposażeniem.
• oddając chomika pod opiekę komuś innemu, poinstruujmy tę osobę jak ma z maluchem postępować
• jeśli tylko to możliwe, nie stresujmy chomika transportem. Nie nośmy go do znajomych, szkoły, nie róbmy z niego wystawowego eksponatu. Nie wypuszczajmy go na obce podwórko, łąkę w parku, na placu zabaw, i innych.