Nowotwór - historia choroby [fot.]

Dzisiaj zamierzam opisać historię choroby chomika Grubaska.

Pewnego razu, po tym, jak zauważyłam, że moje maluchy zaczynają wypełzać ze swoich kryjówek, zaczęłam wypuszczać je po kolei na wybieg. Wtedy nie miałam jeszcze Tobiego, więc po włożeniu Maluszka do klatki, zajęłam się Grubaskiem.

Wyciągnęłam go z klatki i pod palcami poczułam zgrubienie, które ani nie było jego łapką, ani policzkiem wypchanym karmą. Z zewnątrz nic nie było widać, ale po rozsunięciu futerka zauważyłam bordowy guz na prawym boku chomika, pomiędzy jego górną i dolną łapką. Okazało się, że guz był już dość spory.

Moje zdziwienie było tak duże, ponieważ codziennie wyjmowałam zwierzaka z klatki i niczego wcześniej nie udało mi się wyczuć. A tu nagle guz, i to tak duży. Na początku miał centymetr. Można było wyczuć, że rósł na skórze, ponieważ gulkę dało się spokojnie chwycić w palce.

Zdjęcie z początku sierpnia 2009 roku:



Jako że była sobota, to do weterynarza nie miałam możliwości się wybrać. Poza tym zastanawiałam się, czy jest to konieczne. Naczytałam się na różnych stronach, że może być to albo ropień, albo nowotwór.

Ropień można zdiagnozować po tym, że chomik jest osowiały, obolały, nie jest aż tak aktywny jak wcześniej i wzbrania się przeciwko braniu na ręce. To całkiem przeczytło temu, jak zachowywał się Grubasek: był wesoły, biegał normalnie w kołowrotku, rzucał się łapczywie na karmę. Zatem może jednak to nowotwór?

Minęły 2 dni, nie wytrzymałam, spakowałam malucha w transporterek i pojechałam z nim do weterynarza, specjalnego, dla małych zwierząt. Posadziłam Grubaska na wielkim, w stosunku do niego, metalowym stole,  wet dokładnie go obejrzał i powiedział, że to na pewno nie jest ropień. To jakiś guz, być może nowotwór. Powiedział, że "chomiki i myszki bardzo lubią nowotwory" i często na nie zapadają.

Wet na szczęście nie brał Grubaska na ręce, co jeszcze bardziej by go zestresowało. Dotknął tylko guza i stwierdził, że nadaję się on jedynie do wycięcia. Sama operacja może być bardzo ryzykowna, ponieważ chomik to jednak malutkie stworzonko, a dawka znieczulenia, ze względu na jego szybki puls, musiałaby być równa dawce aplikowanej kotu. Więc bardzo duża. Powiedział też, że chomik to bardzo płochliwe zwierzątko. Możliwe, że stres, którego by doznał, byłby tak duży, że bardzo skróciłby jego życie albo uniemożliwił całkowite wyzdrowienie. Poza tym, jeśli to nowotwór, i nastąpiły już przerzuty, to zabieg raczej by nie pomógł i trzeba by było go powtórzyć.

Poradził mi, że skoro chomik zachowuje się tak, jak zawsze, to nie warto go stresować. Niech żyje sobie szczęśliwym życiem. Dopiero w momencie, gdy guz zacznie widocznie przeszkadzać chomikowi w codziennym funkcjonowaniu, lub maluch zacznie był osowiały, to wtedy muszę zainterweniować i zanieść go do uśpienia. To wydało mi się sensowne.

Poza tym porozmawiałam jeszcze z facetem na inne tematy, jak kołowrotek (więcej: link), złamania kończyn, oraz opowiedział, że spotkał się z przypadkiem, kiedy gryzoniowi wypadła torebka policzkowa o.O Powiedział, że go zoperował, wyciął mu tę torebkę, i chomik spokojnie żyje z jedną. Wydało mi się, że to dobrze o gościu świadczy, bo kto inny, kto nie zna się na gryzoniach, mógłby chomika od razu uśpić.

Kolejnym plusem dla weta było to, że nie szprycował mojego maluszka niepotrzebnymi zastrzykami. Gdy moja kumpela była u innego weterynarza ze szczurem, ten powiedział, że nie wie co mu jest, ale "na wszelki wypadek" dał mu zastrzyk, chyba witaminowy. Za 15 zł :/ Po trzech dniach szczur konał, więc zaniosła go do uśpienia. Jaki był sens zastrzyku? - nie wiadomo. Dlatego cieszę się, że mój chomik tego uniknął, a wet nie dał mu zastrzyku, by chociaż zarobić.

Zdjęcie z 19 września 2009 roku:



Od zauważenia guza minęły już dwa miesiące. Niestety sporo urósł, ma 2 centymetry (zależy jak się chwyci) i chomik wygląda, jakby nosił przy boku torebkę ;) Na dodatek zaczął jakby pęcznieć, co widać na zdjęciu poniżej. Grubasek jest tak samo aktywny, ma taki sam apetyt, biega w kołowrotku, pije. Niestety stał się trochę nadpobudliwy i wszystko podgryza, czego do tej pory nie robił. Podgryza moje ubranie, poduszki, kanapę, i wszystko co na niej leży, gdy wypuszczam chomika, żeby sobie pobiegał. Więc o co chodzi? Zaczyna mnie niepokoić jednak to, że już trzy razy słyszałam w ostatni weekend, jak Grubasek popiskuje w domku... Nie wiem, czy dlatego, że coś mu się śniło, czy może za bardzo nacisnął guz podczas czyszczenia się?

Zdjęcie sprzed kilku dni:



W czasie kolejnych dni będę o wiele czujniejsza i jeszcze uważniej zacznę go obserwować, czy przypadkiem już się nie męczy. Pisząc ten tekst patrzę, jak Grubasek szaleje w swojej klatce - chomikuje nowonasypane jedzonko, przeciska się pod kołowrotkiem i kręci nim od zewnątrz, kopie w trocinkach i wspina się na pręty. Nie wiem, co o tym myśleć. Może to trochę samolubne, ale wolę, żeby zdechł we śnie, niźli miałabym go zanieść do uśpienia.

Co wy o tym myślicie?