Bobuś

W poprzedniej notce oficjalnie pożegnałam moje Maleństwo, dlatego przyszedł czas na przywitanie nowego zwierzątka. Trafiło do mnie 25 listopada 2010.

Przedstawiam Wam Bobka

To młody chomiczek dżungarski, pierwszy szafirek w rodzinie. Podobno samczyk, choć po dokładniejszych oględzinach płeć pozostaje nieokreślona. Niech maluch trochę podrośnie to wtedy się dopatrzę ;)

Bobek, nim trafił pod mój dach, pierwsze pół roku spędził u znajomych. Jego domem było akwarium, które skutecznie tłumiło większość dochodzących dźwięków. Teraz, gdy Bob żyje w klatce, reaguje na choćby najmniejsze skrzypnięcie i natychmiast staje słupka. 

Poza tym jest bardzo żywiołowym chomiczkiem. Zachowuje się jak żywe srebro, z trudem utrzymuję go na dłoniach, biega z prędkością światła i przeuroczo zażywa kąpieli piaskowych (jest moim pierwszym chomikiem zwracającym uwagę na piasek). Biegając w kołowrotku sam za sobą nie nadąża i prawie okręca się razem z nim :)

Planuję w niedalekiej przyszłości zrobić mu więcej zdjęć, którymi na pewno podzielę się tu, na blogu. 

I Bobuś na "do widzenia"

5 lutego 2011, edycja postu:
Okazało się, że Bobuś to tak naprawdę pani Bobusiowa ;) Chomiczek zdążył trochę się oswoić i nie wyrywa się aż tak, gdy biorę go na ręce. Dzięki temu udało mi się dojrzeć pewne cechy fizjonomiczne definitywnie świadczące o żeńskim rodzaju panny Bobkowej.
Jestem z tego faktu po trosze zadowolona, po trosze nie. Do "dziewczynek" zawsze miałam słabość, moje pierwsze dwa chomiki, Grubasek i Maluszek, były samiczkami. Jednak - uczona doświadczeniem - na 90% mogę się domyślić, z jakiego powodu Bobusia odejdzie z tego świata. Poprzednie dwie samiczki (niespokrewnione) miały guzy nowotworowe. Ta najpewniej również się od nich nie ustrzeże.
Cóż, pożyjemy - zobaczymy.

Na osłodę wklejam zdjęcie chomiczka